Kiedy myślę o średniowiecznych opactwach, stają mi przed oczami filmy i książki o Robin Hoodzie i potężne siedziby angielskich duchownych. Z Austrią jest nieco inaczej, choć opactwa w Göttweig i Melku to jedne z głównych atrakcji turystycznych doliny Wachau. I choć Robin Hooda tu nie było, to potężny kompleks kościelny, zbudowany na szczycie wzgórza w Furth bei Göttweig, zdecydowanie przyciąga wzrok już z daleka. Całość znajduje się tuż obok miasteczka Krems an der Donau, więc bez trudu można odwiedzić oba miejsca podczas jednego wyjazdu.

Zwiedzając Graz, drugie co do wielkości miasto Austrii, na pewno traficie na ulicę Bürgergasse. Góruje nad nią katedra, jednak tuż obok niej znajduje się i drugi budynek, z zewnątrz również przypominający kościół. To mauzoleum cesarza Ferdynanda II Habsburga - jedno z najwybitniejszych dzieł architektury manieryzmu w Austrii. Obejście całości nie zajmuje dużo czasu - wydawać by się nawet mogło, że zapłata 6€ (25,90 zł) za spędzenie piętnastu minut w mauzoleum to przegięcie... I coś w tym, niestety, jest. Cóż, na wstępie o tym nie wiedziałam - nie miałam pojęcia, czego się po mauzoleum spodziewać, a 6€ za zwiedzanie zabytku nie wydawało mi się czymś nie z tej ziemi w porównaniu do innych austriackich cen. Zatem bez zastanowienia weszłam do mauzoleum... i miałam to szczęście, że byłam w nim kompletnie sama i mogłam oglądać bez ludzi dookoła :).

Jakie to szczęście, że wypełniony niemal po brzegi w Wiedniu pociąg pustoszeje w Wiener Neustadt, mniej więcej w połowie trasy. Mogę się wtedy na spokojnie przesiąść na inne miejsce, tuż przy oknie, by móc podziwiać widoki, nie wypuszczając aparatu z rąk. Jakby chcąc mi to jeszcze ułatwić, maszynista zwalnia i teraz pociąg sumie już tylko z prędkością ok. sześćdziesięciu km/godz. (wcześniej mknął grubo ponad sto). Innego wyjścia w sumie nie ma - dotarliśmy do okolicy, gdzie dominują liczne wiadukty i tunele, więc przepisy nie pozwalają na większą prędkość. Rozbrzmiewająca z głośników informacja, że już dojeżdżamy do Semmering, mogłaby zostać ogłoszona później... wciąż mi mało widoków! ;)

Uwielbiam zwiedzać kościoły i byłam już w tak wielu, że rzadko kiedy któryś mnie jeszcze potrafi zaskoczyć ;). Wiedeńskiemu Karlskirche, czyli kościołowi św. Karola Boromeusza, się to udało. Choć może zaskoczenie podczas zwiedzania to jednak za duże słowo, bo wybierając się tam, wiedziałam, czego się spodziewać. Moment zdumienia pojawił się więc nieco wcześniej, kiedy na którymś z wiedeńskich kont instagramowych zobaczyłam... windę w kościele. Potem już wiedziałam, że co jak co, ale do środka wejść muszę ;).