Uwielbiam Warszawę w okresie przedświątecznym. Od lat uważam niezmiennie, że to jedno z najpiękniej przystrojonych na święta miast w Europie. Ale choć wielokrotnie spacerowałam udekorowanym Nowym Światem czy po Starówce, to do Królewskiego Ogrodu Światła w Wilanowie zawsze było mi nie po drodze. W tym roku uparłam się jednak, że uda mi się tam zajrzeć - nawet jeśli tylko na chwilę, a stamtąd będę już musiała łapać taksówkę na lotnisko. Miałam mniej więcej 2,5 godziny, by dojechać z Żoliborza do Wilanowa, zobaczyć Ogród Światła, a potem dotrzeć na Okęcie (sorry, Lotnisko Chopina) - dodajmy, że na tygodniu w godzinach szczytu ;). Na szczęście pół godziny na miejscu wystarczyło, bo mimo wszystko nie jest to rozległy teren.

Naszą wycieczkę do Nepalu zaczęłyśmy i zakończyłyśmy w jego stolicy, Katmandu. Miasto było też naszą bazą wypadową do sąsiednich miasteczek, takich jak Bhaktapur czy Patan. Jakby się uprzeć, wszystko to, co widziałyśmy w Katmandu, dałoby się zobaczyć w jeden dzień - byłby to jednak dzień dość intensywny. Stolica Nepalu stoi w wiecznych korkach, światła uliczne nie działają, choć na głównych skrzyżowaniach ruchem czasem kieruje policja. Swoją drogą, współczuję tym policjantom, bo mimo masek nawdychają się pewnie mnóstwa spalin i kurzu. Mijaliśmy raz elektryczną tablicę pokazującą poziom zanieczyszczenia powietrza - przekraczający ośmiokrotnie dopuszczalne limity... Zatem, dałoby się to wszystko zobaczyć w jeden dzień, ale na szczęście program naszej wycieczki nie był tak intensywny. Łącznie spędziłyśmy w Katmandu 2,5 dnia - pierwszy dzień oraz ostatnie półtora. I znów - na szczęście było to rozbite, bo nie wyobrażam sobie dłuższego pobytu w Katmandu bez przerwy. Wystarczy dzień, by człowiek zaczął czuć się jak alergik. Kaszel, katar (i czarne chusteczki do nosa, gdy próbujemy ten nos wydmuchać), łzawiące oczy... A wszystko to przechodzi, jak ręką odjął, następnego dnia po opuszczeniu stolicy. Zakładam, że podobnie człowiek się czuje w Pekinie, biorąc pod uwagę ich poziom zanieczyszczeń... Ale że nie miałam dotąd przyjemności odwiedzenia Chin, to Katmandu zdobywa zaszczytne pierwsze miejsce w moim rankingu masakrycznie brudnych miast z ciężkim powietrzem.

Wiedeń to stolica pełna zabytków - nie tylko pałaców i pomników, ale też i historycznych kościołów. Mnóstwo ich w każdej dzielnicy, ale większość tych najważniejszych znajduje się w samym centrum, czyli w Bezirku pierwszym. Całkiem sporo ich już odwiedziłam, czasem z gośćmi (bo niektóre świątynie naprawdę znajdują się w czołówce wiedeńskich atrakcji), a czasem samotnie spacerując po centrum z aparatem. Dziś przedstawię Wam osiem z tych, do których warto zajrzeć. Pomijam tu już katedrę św. Szczepana, której poświęciłam kiedyś oddzielny wpis - to jest w końcu punkt obowiązkowy i zakładam, że większość odwiedzających Wiedeń zajrzy tam i tak, choć na chwilę :).

Każdy, kto mnie choć trochę zna, wie, że wycieczki zorganizowane to nie moja bajka. Ostatni raz z biurem podróży pojechałam dziesięć lat temu do Turcji, a i tak biuro organizowało tylko transport, nocleg i wyżywienie, a na miejscu czas mogliśmy sobie zorganizować sami. Od tej pory każdy kolejny wyjazd - a było ich sporo - ogarniałam zawsze na własną rękę. W związku z tym perspektywa wycieczki zorganizowanej - i to naprawdę zorganizowanej w pełni, bo objazdówki (po raz pierwszy w życiu, swoją drogą) - naprawdę mnie przerażała ;). Zdecydowałam się jednak, bo Nepal mi się marzył od dawna, a zobaczenie Himalajów brzmiało jak niezły pomysł na prezent dla samej siebie z okazji 30 urodzin. Biuro podróży pomagało zaś zaoszczędzić czas - nie tylko ten spędzony na organizacji i formalnościach (co w Nepalu podobno potrafi swoje potrwać), ale też i na miejscu. Ile z dalej położonych miejsc musiałabym sobie odpuścić, gdybym poruszała się transportem publicznym? A do wielu innych pewnie musiałabym tłuc się dużo dłużej i w mniej wygodnych warunkach niż autokar wycieczkowy... Stara już jestem, cenię sobie wygodę ;). Zatem padło na wyjazd z biurem podróży, w tym przypadku Rainbowem, który miał najciekawsze oferty w pasującym mi terminie. Rainbow oferuje trzy wycieczki do Nepalu, zresztą bardzo do siebie podobne - U podnóża Himalajów, to samo lecz De Luxe (czyli hotele 4* zamiast 3*) oraz  Spójrz na chmury z góry, gdzie kilka punktów nieco zmieniono, by program był bardziej aktywny (np. dodano rowery w okolicy Katmandu). Wszystkie trwają 11 dni, z czego 9 jest się na miejscu, a pozostałe 2 poświęcone są na podróż z przesiadką.

Dwie słynne dublińskie katedry - Kościoła Irlandii p.w. św. Patryka oraz Kościoła Chrystusowego p.w. św. Trójcy - odwiedziłam od razu jedną po drugiej podczas mojego październikowego wypadu do Dublina. Obie wywarły na mnie niesamowite wrażenie, bo rzadko widuję świątynie budowane z takim rozmachem. W średniowieczu daleko nam było do rozmachu charakterystycznego dla architektury sakralnej na wyspach czy we Francji, no i swoje zrobiły potem wojny i zniszczenia... Dublin sprawił, że zamarzyło mi się pojeździć po wyspach - zarówno Wielkiej Brytanii, jak i Irlandii - by poodkrywać dawne kościoły i zamki. Będzie trzeba kiedyś o tym pomyśleć ;).