Nie, to nie będzie kolejny post z serii spacer uliczkami Gamla Stan, choć akurat takich zdjęć mam na dysku setki. Nie przeczytacie tu też o zamku królewskim, katedrze czy Muzeum Nobla, bo o dwóch pierwszych już na blogu pisałam, a ostatnie wybitnie mi do gustu nie przypadło. Dziś będzie za to o kilku bardziej lub mniej znanych punktach na mapie sztokholmskiej starówki, o które – moim skromnym zdaniem – warto zahaczyć podczas zwiedzania szwedzkiej stolicy. A zatem, zaczynajmy ;).

Jako obywatele UE, przyjeżdżając do Austrii, musimy się w tym pięknym kraju zarejestrować. Nie jest to bardzo skomplikowany proces, jednak wymagający osobistego stawiania się w urzędach, za czym nieszczególnie przepadam ;). Formalności są dwuetapowe, bo i rejestrować się trzeba w dwóch różnych miejscach:

- standardowe zameldowanie się, na które mamy trzy dni;

- rejestracja w Austrii, jeśli planujemy zostać w kraju dłużej niż trzy miesiące.

Dziś Wam trochę opowiem o tym, jak to wszystko wyglądało w moim przypadku :)

Brno, choć klimatyczne i ciekawe, to raczej jedno z takich miast, gdzie fajnie wyskoczyć na weekend, ale niekoniecznie chce się wracać. Dla mnie było też miejscem zachęcającym, by zacząć w końcu lepiej poznawać Czechy – w końcu jest blisko i zabytków mają sporo (zwłaszcza starych zamków i kościołów, a to uwielbiam). No i ta kuchnia… Co jak co, ale szwedzka kuchnia w ogóle do mnie nie trafiła, więc teraz tym bardziej zachwycam się różnorodnością naszych europejskich potraw. Przy czeskich cenach mogłam sobie do tego pozwolić na zaglądanie do tych bardziej polecanych  restauracji i barów… I cóż, dobrze, że byłam tam tylko trzy dni, bo dłuższy pobyt w krainie smażonego sera i czeskich piw na pewno nie wyszedłby mi na zdrowie ;).

Od czego zacząć zwiedzanie miasta, w którym przyjdzie mi mieszkać zapewne przez co najmniej kilka najbliższych lat? Pośpiechu nie ma, nie muszę być turystką, która chce zobaczyć jak najwięcej w jeden weekend. Wręcz przeciwnie, mogę sobie na spokojnie odkrywać poszczególne zakątki, wierząc, że czasu będę miała aż nadto. Kiedy skończyłam meblowanie i sprzątanie mieszkania, zaczęłam się zastanawiać, gdzie by tu wyskoczyć w weekend. Siedzenie w domu odpadało przez zbyt ładną pogodę i brak internetu ;). Wszelakie muzea mogę zwiedzać spokojnie, gdy pogoda się zepsuje, a sezon turystyczny zakończy – ewentualnie, gdy będę miała gości ;). A teraz, korzystając z pięknej pogody, po prostu poszłam do zoo.

Do Brna jechałam tak nieprzygotowana jak nigdy wcześniej. Bilety kupiłam dość tanio, jeszcze mieszkając w Szwecji, wtedy też zarezerwowałam hotel… i to by było na tyle. Przeprowadzka do Wiednia pochłonęła mnie bez reszty, skupiłam się na szukaniu mieszkania, potem meblowaniu go, doprowadzeniu do używalności, załatwieniu wszystkich formalności… I nagle się okazało, że już teraz wyjeżdżam. Nie miałam pojęcia, co tam mogę robić (poza jedzeniem smażonego sera i piciem czeskiego piwa ;) ) ani co zwiedzać. Dzień przed wyjazdem kolega z pracy rzucił, że był w Brnie w podziemiach i mu się podobało, więc cóż, na pierwszy ogień poszły podziemia ;).