Sopron często jest uznawany za węgierską perełkę, niestety nieco zbyt bardzo oddaloną od Budapesztu, by swobodnie wyskoczyć tam na jednodniówkę. A miasteczko jest jednak zbyt małe, by spędzić tam więcej czasu i się nie nudzić. Na szczęście nie mam tego problemu, mając Wiedeń za bazę wypadową - Sopron dzieli od granicy austriackiej zaledwie około dziesięciu kilometrów. Do tego podróż pociągiem z Wiednia trwa nieco ponad godzinę i kosztuje 7,90 euro (34 zł). Biorąc to wszystko pod uwagę, a także bardzo pozytywne komentarze dotyczące Sopronu, zasłyszane od moich węgierskich znajomych, wiedziałam, że taka jednodniówka na pewno znajdzie się wśród moich wyjazdowych planów.

Kolejna pierwsza niedziela miesiąca to kolejne wiedeńskie muzeum, które można zwiedzić za darmo. Po zapoznaniu się z możliwościami (listę muzeów z darmowym wstępem w każdą pierwszą niedzielę znajdziecie tutaj), wybrałam Uhrenmuseum. Muzeum zegarów. Położone na Schulhof 2, w pobliżu stacji metra Herrengasse, nieszczególnie rzuca się w oczy. Ot, niewielki budynek wtopiony w wiedeńską starówkę...

Choć moim numerem jeden, jeśli chodzi o punkty widokowe na sztokholmskim Södermalmie, na zawsze pozostanie uliczka Monteliusvägen, to jednak w tej okolicy nie brakuje i innych klimatycznych miejsc. Jedno z nich znajduje się zaledwie dziesięć minut spaceru dalej, na wysokości stacji metra Zinkensdamm. To Skinnarviksberget - najwyżej położony punkt Sztokholmu, liczący sobie całe 53 metry ;). I choć w lecie wejście tam nie jest problemem, to już zimą okryte śniegiem i lodem skały potrafią stanowić wyzwanie.

O Trani pierwszy raz przeczytałam na blogu Zależnej w podróży, która miasteczkiem była zachwycona. Mnie w jej wpisie najbardziej zaciekawiła romańska katedra i średniowieczny fort, choć portowe miasteczko samo w sobie też wyglądało interesująco. Potem zaczęłam przeglądać zdjęcia w internecie i byłam wręcz zachwycona: przepiękne zachody słońca nad fortem, cudnie oświetlona katedra, klimatyczne uliczki, tak charakterystyczne dla włoskich miasteczek... Niemalże bez wahania zdecydowałam się poświęcić na Trani ostatnie godziny przed wylotem z Włoch. Utwierdziłam się w tej decyzji, gdy dowiedziałam się, że w Bari ostatniego dnia pogoda miała się kompletnie załamać, a w Trani zapowiadali tylko krótki, przelotny deszczyk. Wierzyć prognozom pogody...

W Dubrowniku spędziłam niespełna dwa dni, a pierwszy z nich był bardzo intensywny. Dlatego też drugiego chciałam wyluzować - zwłaszcza, że rano wymeldowałam się z pokoju i musiałam cały czas chodzić z bagażem. Już o ósmej rano było na tyle gorąco, że plecak przykleił mi się na dobre do spoconych pleców. Postanowiłam więc zwiedzać Dubrownik z nieco innej strony, niewymagającej ode mnie za dużo chodzenia w upale. Na pierwszy ogień poszła kolejka linowa, umożliwiająca spojrzenie na miasto z lotu ptaka.