Często się śmieję, że jednym z powodów mojej przeprowadzki do Austrii był fakt, że chciałam mieszkać w miejscu, gdzie Ordnung muss sein ;). Lubię mieć wszystko (a przynajmniej te większe rzeczy) dobrze zorganizowane, ogarnięte na zaś. Kiedy rozmawiałam ostatnio z latynoską koleżanką i jej mieszkającą w Wenecji kuzynką, wspomniałam, że wybieram się w lutym na karnawał do Wenecji. Mam już zabukowany hotel i w ogóle. Spojrzały na mnie szeroko otwartymi oczami - przecież jest dopiero październik! Dlaczego ja w ogóle planuję luty, skoro ten miesiąc się jeszcze nie zaczął? Po czym stwierdziła, że już rozumie moje pytania odnośnie naszej wycieczki do Budapesztu. Kilka dni wcześniej zaproponowała spędzenie weekendu w węgierskiej stolicy, gdzie spotyka się z dwójką czeskich znajomych. A ja, na całe półtora tygodnia przed wyjazdem!, odważyłam się zapytać, czym jedziemy i gdzie planujemy nocować. Zdecydowanie zdążyłam już zapomnieć, jak wygląda latynoskie planowanie ;). W tygodniu poprzedzającym wyjazd w końcu coś się zaczęło dziać. Koleżanka znalazła hostel, ja zabukowałam nam bilety na autobus Wiedeń-Budapeszt, a sobie także pociąg powrotny do Austrii w niedzielne popołudnie. Ona jeszcze się nie mogła zdecydować, o której zechce wrócić - ja z pracą i kursem niemieckiego następnego dnia byłam nieco bardziej ograniczona. Mając już zarezerwowany transport i nocleg, odpuściłam sobie resztę. Stwierdziłam, że Budapeszt jest na tyle blisko, że jeszcze na pewno kiedyś tam pojadę i zobaczę to, co będę chciała. Tym razem to ma być weekend dla mojej odwiedzającej Europę Latynoski i pozwólmy jej na to, na co ma ochotę. Go with the flow. I dobrze, że myślałam w ten sposób, bo gdybym nastawiała się na cokolwiek, to chyba bym zwariowała ;).
