Na początku przyszło mi na myśl: serio ktoś urządził muzeum o tej tematyce? A potem stwierdziłam, że jestem ciekawa, jak to w ogóle wygląda ;). Zajrzałam na stronę muzeum, by zapoznać się z jego ideą - dowiedziałam się, że założył je w 2003 roku lekarz ginekolog Christian Fiala, mający doświadczenie zawodowe z Austrii, Francji, Tajlandii oraz kilku afrykańskich krajów. Przyszło mi na myśl, że facet sporo widział i mógł porównać, jak różne jest podejście do antykoncepcji i aborcji na różnych kontynentach, ba, w różnych krajach tego samego kontynentu. Na stronie muzeum zacytowano motywację Fiali: Jako lekarz mogłem dotrzeć do ograniczonej liczby osób i uczyć ich, jak sobie radzić z własną płodnością. Jako naukowiec i wykładowca - do większej liczby, ale tylko dzięki muzeum może się rozprzestrzeniać na światową skalę wiedza o niezawodnej antykoncepcji i medycznie bezpiecznej aborcji. Zaciekawiło mnie, jak przedstawiono ten niełatwy i dla niektórych osób wciąż kontrowersyjny temat, więc zamiast się zastanawiać, po prostu poszłam do Muzeum Antykoncepcji i Aborcji.

Austrian Airlines mocno mi namieszały w moich planach na zwiedzanie Genewy, bo początkowo na to miasto przeznaczyłam dwa dni. Jeden na zwiedzanie w moim stylu, odwiedzanie muzeów i kościołów, a drugi na towarzystwo. W Genewie mam bowiem koleżankę, miejscową, która to miasto zna od urodzenia i bardzo lubi oprowadzać po nim znajomych. Do tego chwilowo niepracującą, więc nie dość, że mającą więcej czasu wolnego, to na tyle znudzoną obecną sytuacją, że z przyjemnością wyrwałaby się z domu i spotkała na dłużej. Dla mnie zwiedzanie miasta z miejscowym to najlepszy możliwy sposób poznawania danego miejsca. Zaglądamy do miejsc, do których w życiu nie zajrzałabym sama, Emilie czasem rzuci jakąś ciekawostkę historyczną czy polityczną, ale przede wszystkim nadrabiamy opowieści prywatne. Nie widziałyśmy się od roku, sporo jest do nadrobienia i zdecydowanie wolę słuchać o jej poprzedniej pracy i przeprowadzkach niż o historii mijanych budynków - to sobie mogę przeczytać w internecie. Zatem, oryginalny plan był taki, że w piątek łażę po muzeach i kościołach, żeby koleżanki ze sobą nie ciągać, a w sobotę widzimy się na spokojny spacer po zakątkach Genewy, drinka, rozmowy i wieczorem lecę do Wiednia. Ale Austrian Airlines odwołało mój wieczorny lot i po dłuższym czasie spędzonym na telefonie udało mi się zmienić rezerwację na sobotni poranek. W efekcie z dwóch dni w Genewie zrobił się jeden, a ja musiałam trochę poprzestawiać swoje plany...

Małe austriackie miasteczka mają coś w sobie. Rzadko jest tam co robić przez cały dzień, ale fajnie zahaczyć po drodze, pospacerować po niewielkim centrum, zjeść coś, zajrzeć do jednej czy dwóch głównych atrakcji. Miałam trochę takich miejsc na swojej liście must-see i kombinowałam, jak to połączyć z tym, co i tak planowaliśmy zwiedzać podczas austriackiego urlopu. Na przykład takie Bad Ischl - miasteczko uzdrowiskowe, około 14 tys. mieszkańców, po zdjęciach widać, że ma swój urok... no ale jechać tam specjalnie? Na szczęście Bad Ischl było po drodze z Hallstattu do Hainbach, gdzie mieliśmy wykupiony nocleg. Wracaliśmy już wczesnym wieczorem, wiedzieliśmy, że czasu na zwiedzanie dużo nie będzie. Ale na obiado-kolację i spacer po mieście czasu starczyło, a dokładnie o to nam tutaj chodziło :).

Laa an der Thaya nie jest najbardziej popularnym miejscem w Austrii i pewnie nigdy by mi nie przyszło do głowy, by się tam wybrać, gdyby nie termy. Choć w sumie do term też by mi nie przyszło do głowy się wybrać, bo fanką spa i chlorowanych basenów nie jestem, ale tu propozycja wyszła od koleżanki. Jakiś czas po powrocie z term zaczęłam sobie czytać coś więcej o Laa an der Thaya i ze zdziwieniem odkryłam, że to miasteczko to w sumie ma i ciekawą historię, i trochę zabytków... Więc jeśli połączycie to z chlapaniem się w wodzie, to i cały dzień idzie tutaj spędzić w sposób całkiem przyjemny ;).

Latanie w obecnych czasach rodzi wiele pytań, jeszcze więcej, kiedy kierunkiem takiego lotu są Włochy. Włochy bardzo silnie dotknięte przez pandemię, wciąż przez wiele osób uważane za niezbyt bezpieczne... Może uda mi się trochę odczarować ten obraz ;). Na tamten weekend wskaźnik aktywnych przypadków na 100.000 mieszkańców z ostatnich dwóch tygodni wynosił we Włoszech 30.2. Owszem, więcej niż w Polsce (24.2), ale wciąż mniej niż w Austrii (aż 44.7 - w tydzień później możemy już tylko marzyć o tak niskim wskaźniku...). Biorąc pod uwagę, że większość austriackich przypadków kumuluje się w Wiedniu, statystycznie rzecz ujmując miałam większe szanse złapania wirusa w drodze do pracy czy w sklepie, niż zwiedzając Włochy ;).