Choć Wiedeń zdecydowanie bardziej słynie z jarmarków bożonarodzeniowych niż Bratysława, to jednak mieszkając teraz rzut beretem od słowackiej stolicy, nie mogłam sobie odpuścić przedświątecznej wizyty w tym mieście. Internet wspominał o trzech głównych jarmarkach w Bratysławie: pod ratuszem, na placu Hviezdoslavovo námestie oraz pod zamkiem. Stwierdziłam, że akurat kilka godzin powinno wystarczyć na spacer, spróbowanie lokalnych przekąsek i jakieś świąteczne zakupy. Więcej nie potrzebowałam, zwłaszcza, że nie była ta moja pierwsza wizyta w Bratysławie i nie musiałam się już bawić w turystkę ;).

Ubiegły weekend sprzyjał odwiedzaniu jarmarków świątecznych. Wiedeń pokrywała delikatna warstwa śniegu, a zapowiadany deszcz rozpadał się dopiero w niedzielę późnym wieczorem, kiedy już i tak wróciłam do mieszkania. W sobotę odwiedziłam jarmark pod pałacem Schönbrunn, a w niedzielę podjechałam S-Bahnem na stację Wien Quartier Belvedere. Miałam w planach zahaczenie o dwa jarmarki za jednym podejściem - klasyczny, pod samym Belwederem, oraz drugi - nieco bardziej wyjątkowy - pod Muzeum Historii Wojskowości. 

Ma być ładnie i kolorowo, ale tylko w centrum. Stare samochody to głównie taksówki dla turystów. Poza tym biednie i brudno, a dla miejscowych turysta - Europejczyk to chodzący portfel. Oj, nasłuchałam i naczytałam się o tej Hawanie całkiem sporo przed wyjazdem na Kubę. Opinie były dość skrajne - od tych mocno kubańską stolicą zawiedzionych, po te pełne zachwytu. Wiadomo, nic nie jest zupełnie białe albo czarne, a Hawana... Hawana jest baaardzo kolorowa :).

Nie sądziłam, że w Wiedniu tak szybko uda mi się to, co przez cztery lata spędzone w Szwecji było dla mnie tylko niespełnionym marzeniem. Zobaczyć jarmarki świąteczne w śniegu. Sztokholm ostatnimi laty zdecydowanie nie miał szczęścia do pogody w grudniu - zazwyczaj było po prostu szaro i deszczowo. Raz nawet do połowy miesiąca było ponad 10 stopni, kompletnie nieszwedzka zima. A jak nawet czasem trochę śniegu spadło, to na wąskich uliczkach Gamla Stan, deptanych tysiącami butów turystów, natychmiast zamieniał się on w brudne błoto. W dużo cieplejszym zazwyczaj Wiedniu nie spodziewałam się więc niczego innego. Zwłaszcza, że od znajomych z pracy sporo słyszałam o tym, że w mieście owszem, śnieg czasem popada, ale nigdy się nie utrzymuje... Tymczasem już 1 grudnia Wiedeń przykryła cienka warstwa białego puchu, która już z samego rana wygnała mnie z domu, prosto do ogrodów pałacu Schönbrunn :).